O sesi duydum yine Hayat ve yaşamak kavramları canlandı Elektriksizlik vardı camlarda Neşesiz bir buğu kaplamış yaprakları Fırtınada evini taşıyanların yorgunluğu var üzerimde Bir el uzansa diyorum yıldızların arasından Çekip alsa, sürüklese beni amacıma
Kurtarıcı ben değilim ki... Boş verdim bir an insanlara hoyratça Değilmi ki “Herkes severken, sen nefret edemezsin” Sözünün doğru olduğu Ama bil ki seni kendilerine benzetip Kendine ihanet ettirecekler sonunda
Yine de yaşadığımız bu hayatın Tangovari kıvraklığı sürüp gidecek Bir o yana, bir bu yana Bir Ona benzeyeceksin, bir Buna Ama ben seni, sen olarak istiyorum Başkası olarak değil.